Geschiedenis
Qigong kun je omschrijven als gezondheidsoefeningen en is dan ook een onderdeel van de ‘Traditionele Chinese Medicijnleer’ (TCM). TCM vind haar oorsprong in een unieke, veelomvattende en systematische theoretische structuur, waaronder de theorie van de Vijf Elementen, het meridiaanstelsel van het menselijk lichaam, Yin -Yang en andere systemen. Elke behandeling wordt uitgevoerd volgens dit filosofische raamwerk.Geschiedenis: Qigong is een Chinese bewegingsleer die in de Chinese cultuur al meer dan 5000 jaar wordt beoefend.
Vroeger werd het beoefend achter gesloten deuren in oude kloosters, tempels en paleizen. De geheimen van Qigong werden zelden prijs gegeven en meestal van leraar op leerling mondeling overgedragen in elite ononderbroken lijnen, meestal met geheimzinnige en esoterische tradities van opleiding en hart-geest transmissie.Verwijzingen naar gezondheidsoefeningen vinden we terug in oude Chinese Klassieke boeken. Men neemt aan dat Qigong begonnen is in de vorm van een genezende dans en als sjamanistische rituelen.
Tijdens de Grote Sprong Voorwaarts (1958-1963) en de Culturele Revolutie (1966-1976) werd Qigong samen met andere behandelvormen uit de traditionele Chinese geneeskunde aangemoedigd. Dit werd in, door de staat gerunde revalidatiecentra verspreid en universiteiten en ziekenhuizen, maar dat gebeurde onder strenge controle en met beperkte toegang bij het grote publiek. Na de Culturele Revolutie werd Qigong samen met Taiji (Tai Chi) populair en als dagelijkse ochtendgymnastiek massaal beoefend in heel China.
De populariteit van Qigong groeide snel tijdens de Deng en Jiang tijdperken van de jaren 1970 en had in 1990 tussen de 60 en 200 miljoen beoefenaars in heel China. In 1985 werd de door staat gerunde “Nationale Qigong Wetenschap en Onderzoek Organisatie” opgericht om alle Qigong van de natie te reguleren. In 1999, in antwoord op de wijdverspreide heropleving van oude tradities van spiritualiteit, moraal en mystiek, nam de Chinese regering maatregelen om de controle van de openbare Qigong-beoefening te versterken, met inbegrip van een verbod om groepen zoals Zhong Gong en Falun Gong, af te dwingen.
In China wordt Qigong verdeeld in vijf grote stromingen:
- Taoïstische Qigong: Het hoogste doel van de Taoïst is de onsterfelijkheid en de spirituele verlichting. De mens als individu is belangrijk en het in harmonie brengen van het mentale en fysieke lichaam dient als basis voor zijn doel. De Taoïst is zich bewust van het belang van de harmonie tussen het
Universum en de mens. Hij streeft naar een lang leven en traint zijn lichaam met langzame bewegingen en diepe ademhaling. - Confuciaanse Qigong: Moreel gedrag is in deze stroming erg belangrijk. Kenmerkend voor deze Qigongvorm is het stilzitten en de meditatie. Het is voornamelijk een mentale training. Als de geest zuiver is en als de emoties onder controle zijn, dan kan de mens goed in een gemeenschap functioneren.
- Boeddhistische Qigong: Deze stroming komt uit India. De doelstelling is het bereiken van spirituele verlichting door middel van stille meditaties. Vroeger geloofde men minder in het belang van een gezond lichaam en zag men het lichaam eerder als belemmering op de weg naar spirituele verlichting. Pas later, toen Ta Mo uit India verkondigde dat een sterk lichaam belangrijk is,
begon men in te zien dat lichaamsbeweging nodig is om een hoger doel te bereiken. - Medische Qigong: Het doel van de medische Qigong is het verbeteren van de kwantiteit en kwaliteit van de interne Qi, om de stroom van Qi en bloed in het hele lichaam te stimuleren en om
ziekten en klachten (zowel mentaal als ook fysiek) te voorkomen en te bestrijden. Langzame bewegingen in combinatie met meditatie leiden vaak tot diepe ontspanning en innerlijke rust. - Martial Arts: Voordat Ta Mo naar China kwam was de Martial Arts-school gericht op de externe, lichamelijke aspecten. Men imiteerde de bewegingen van vechtende dieren om de spieren te
trainen om de tactiek te verbeteren en om snel te zijn. Er was nog geen concept om de geest erbij te betrekken. Later begonnen monniken met meditaties om hun geest/spirit te cultiveren. Zij
integreerden ook de werking van het meridiaansysteem om bepaalde punten te sterken en/of hun partner te overwinnen door middel van het aanraken van zwakke punten in het lichaam. Inmiddels heeft het beoefenen van Martial Arts ook het doel om het lichaam gezond en vitaal te houden.